SON DAMLA HİKAYEM ASLINDA ROMANIM xD LÜTFEN HEPSİNİ OKUYUN

TANITIM

Bu, alışılmıştan çok farklı… İyiliğe değil, kötülüğe –hem de ölümüne- savaşacağız. İyiliğe karşı… Tabi artık dünyada iyilik diye bir şey kaldıysa…

İnsanlar… Saf ve temiz uygar yaratıklar… İğrenç.

Düzen değişti. Değişmeye de devam ediyor. İnsanlar –kısa bir süreliğine- bundan habersiz. Bu düzen de değişecek.

Aşk, şehvet, korku ve maceranın geri dönülmez eşiğinden geçmek üzeresiniz. SON DAMLA

SON DAMLA

ŞÜPHE (BELLATRİX)

“Bu seferki farklı.” Dedi Heidi uzaklara dalarak. “Bu seferki çok daha büyük olacak. Başaracağız fedailerim. Sonunda olacak. Yıllar sonra…” Normalde böyle bir soru karşısında hiddetlenirdi. Başarısızlığını duymaktan hiçbir zaman hoşlanmamıştır. Ama şimdi… Sesinde umut ve beklentili bir gurur vardı. Yapacağından emin gibiydi. Ve yapacaktı. Bunu ben de görebiliyordum. Aman tanrım!

Ne oluyordu bana? Bunca yıl uğraşmışken… Bunca fedakârlıkla onlarca yıl Heidi’ ye yardım etmeye çalışmışken… İnsanlara acıyor muydum? O aciz, küçük, aşırı üremiş yaratıklara?! Kendimden nefret ediyordum. Güzeldim. Güçlüydüm. İnsanların asla ulaşamayıp, tahmin bile edemeyecekleri kadar güzel ve güçlü. Onlar ise sadece aciz insanlar. O da öyle. Zindanımın karşısında oturan insan. Tek bir gücü bile yok. Serçe parmağımla bile küle dönüştürebileceğim kadar dayanıksız. Ama-bir zamanlar ben de öyle değil miydim? Evet, ama şimdi değilim. Peki- peki ya o… Hayır. O zaman kimse bana yardım etmiş miydi? Hayır. Ya ben... Aah yeter! Ben. İnsanlara. Yardım. Etmem. O sadece bir insan ve öyle kalacak. Yakında da hepsiyle birlikte ölecek.

Minerva’ nın –Mehtap- hırsla ve özlemle dolu iç çekişi bana toplantının bittiğini haber verdi. Böyle toplantıları normalde ayda bir yapardık ama artık neredeyse her hafta yapıyoruz. Bunun çok dikkat çekeceğini Heidi’ ye birkaç kere söylemeye çalıştım. Ama her zamanki gibi duymazdan geldi. Ne zaman duymuştu ki? Ya da ne zaman ciddiye almıştı… Ailemiz öldükten sonra sevgili ablam Heidi, beni, babamın vasiyeti üzerine ısırıp bir Bahşedici yapmalıydı. Yüzyıllardır ilk kez görülen bu eşsiz ve sonsuz yeteneği, zaten hep gözde olan benle paylaşmak istemiyordu. Ama babam sayesinde yaptı. Beni ısırdı. Ve ne oldu? Benim de onun kadar eşsiz bir Bahşedici olmam gerekirken, ben ola ola bir Firiedora oldum. İşte o zamandan beri, yani 74 yıldır, beni asla ve asla ciddiye almıyor. Ona bir şey yapmaya kalksam duygularım anında değişiyor ve ona büyük bir itaatkârlıkla boyun eğiyorum. Ve, ondan, çok daha fazla nefret ediyorum. Birkaç yüz kilometre uzaklaşınca tabi…

Onun gözdesi her zaman Minerva olmuştur. Ama Minerva da, bir hafta önce, saldırmaması gereken birinin kanını emince, gözden düştü. Artık Heidi, Minerva’ ya verdiği insanları Karamisha’ ya veriyor. Büyülerinde denek olarak kullanabilsin diye.

Heidi her ay –artık her hafta- seçtiği 9 kişiden birer insan yakalamalarını ister. Onuncuyu da kendi seçer. Ordumuzu genişletmek için. Biz de soyunda melez kanı olanları seçip getiririz. Onların işe yarayıp yaramadığına bakar ve beğendiklerini bize değiştirtir. Benim beş fedaim var. Ama onlar bize bir yıldan önce katılamaz. Önceden iki-üç yıldı. Karamisha yeni bir iksir bulunca bir yıla indirgedik. Daha da geliştirebileceğini söylüyor.

Heidi, yetenekli bulmadığı insanları da, bir hafta önceye kadar Minerva’ ya veriyordu.

—Hey Bella*! Seslenen Ben’ di. Bana hep Bella der. Bunu seviyorum.

Seslenmesiyle zindanda kimsenin kalmadığını fark ettim. Ben’ le dışarı çıktık. Birbirimize ne zaman aşırı yaklaşmaya kalksak garip bir şey oluyor. Bunun nedenini biliyorum. Ateş ve hava. Her zamanki gibi etkileşim uygulanıyor. Ben uzun zamandır bunu fark etmiyormuş gibi yapıyor. Ben de ona katıldım ama iyice uzaklaştım.

Lazy –Leyla- ile Dazy’ yi görünce baya rahatlamıştım. Ben iyi biriydi ama yine de bu bir doğa kuralı. Yollarımız ayrıldı ve ben kızlara katıldım. İkisine karşı da tanıştığımızdan beri bir yakınlık hissetmiştim. Özellikle Lazy’ ye. O, türümüzün iki üyesinden biri. Karşılaşmamız çok garip değil mi?

Aslında onun durumu daha farklı. Onları bir büyücü değiştirmiş. Aslında büyücüler bunu yapamaz. Belki de bu yüzden, Büyücü Mary Venüs, büyücü tarihinin en iyisi diye anılıyor.

Büyücü Mary Venüs, Dazy’ yi çevirdiğinde onu zapt edememiş ve Dazy, Lazy’ yi ısırmış. Sanırım iksirin yan etkisinden dolayı, Lazy, bir kurt-kıza dönüşmüş. Hatta düpedüz bir kurda. Tabi sonra büyücü onu düzeltmiş ve aramıza bir kurt-kız olarak katılmasını sağlamış. Biz her ay, sırayla yenilerin bakımını üstlendiğimiz için, sorun olmamış. Zaten neredeyse Lazy’ yle benim değişimlerimiz aynı zamandaydı.

Sohbet ederek eve yürüyorduk. Eve sadece yürüyerek giderdik çünkü birlikte görülmemizin garipsenmeyeceği tek yer bu tenha sokaklardı. Biz de bunun keyfini çıkarıyorduk. Sohbet etmek, Heidi’ den sonra bile, bana iyi geliyordu.

—Onun hakkında böyle konuşmamalısın. dedi Dazy. Heidi hakkındaki duygularını bize hiçbir zaman belli etmemiştir. Ona sadece itaat edip dediklerini yapar. Bu yüzden onun yanında Heidi’ yi çekiştirmekten yıllar önce vazgeçtik. Lazy’ nin kendini tutamadığı anlar hariç tabi.

Hiç fark etmeden eve vardım. Tam arkadaşlarımla vedalaşıp zindanıma girecektim ki, onu gördüm. Karşı koymaya çalışıyordum. Bir insandan etkilenemezdim. Ben bir Firiedora’ ydım. Yine hareket edemez gibiydim. Ona bakıyordum. Sadece ona. Sanki dünyada bir tek ikimiz varmışız gibi sadece ona bakıyordum. O da bana. İkimiz de sanki kilitlenmiştik. Gözlerimizi birbirinden alamıyor, her saniye biraz daha yaklaşmak istiyorduk. İçimdeki son ateş bükücülüğü de bir kenara bırakıp, ona doğru bir adım attığımda, kızlar neye baktığımı anlayıp, beni zorla içeri soktular.

Sonra da, Dazy, Lazy’ yi zorla sürükleyerek benden uzaklaştı. Lazy’ nin gözlerinde acıma ve yardım etme duygusu vardı. Dazy’ ninkilerdeyse, tiksinti.

Böyle bir şey yaptığım için kendimi suçlu hissediyordum. Ona biraz daha bakamadığım için de, hüzünlü. Heidi’ nin beni cezalandıracağından emindim. Hem de çok ağır bir şekilde. En kısa zamanda. Ve sonra, kapı çaldı!



*Bella: Tabi ki yazarken Belayı düşündüm ama Bellatrix ismini ordan bulmadım. Harry Potter’ da vardı. Ve orda da Bella olarak kullanılıyordu. Özentilik olarak düşünmeyin yani. Umarım beğenirsiniz…

hayatım okudum gerçekten muhteşem olmuş ya süperr yazıyosunn !!

Lazy... Imm güzel isim harika olmuş ama ben Dazy nin ve heidi nin kim olduğunu tam anlamadım. ama süper olmuşş

Beğenmenize sevindim kızlar Dilaracım seni büyük ihtimalle bikaç bölüm sonra koymam gerekicek. Yani en erken 5. bölüm... Leyla Dazy benim arkadaşım Ayşe ve Heidi de gerçek hayatta da ablam olan Hazar. Çok yakında -belki de bugün- indeksimi yollicam. Yani hikayemde sadece sizi değil, sınıf arkadaşlarımı falan da kullandım. Eee başka yorum yok mu? Ben daha çok yorum olur diye düşünmüştüm aslında. Olumsuz eleştirilerinizi de bekliyorum. Çekinmeyin lütfen yorumlarınız benim için çok değerli...

gerçekten cok güzel olmuş canım o baktığın kişiyi de cok merak ediyorum ımm heidi yi pek sewmedim ama üzgünüm.. süpersin yazmaya devem etmelisin bence

Saol canım.. İkinci bölümü koymak için senin yorumunu bekliyodum zaten. Şimdi 5 bölüm hazır. Ha bi de ben de Heidi'yi kötü olarak düşünmüştüm. Beğenmene sevindim.. Şimdi indekse ikinci bölümü yollarım

İNDEKS

BAŞROLDEKİLER

Bellatrix-İlsu Lazy-Leyla Diana-Dilara Minerva-Mehtap Santiago-Selim

Heidi-Hazar Aro-Aydın Sena-Sevda Lee-Erhan Dazy-Ayşe Alistar-Ahmet

Felix-Ferhan Benjamin-Batuhan Cirius-Okyanus Ashley-Aslı

NOT:Hikayedekilerin çoğunu tanımıyosunuz genelde sınıf arkadaşlarım. Yine de herkesi yazmak istedim..

ELEMENT TÜR KİŞİ ÖZELLİK

His Bahşedici Heidi Hisleri alıkoyup verme

Nefret Kurt adam Lazy Etrafına nefret yayma

Kan Vampir Minerva Kan emme-güç-hız

Ateş Firiedora Bellatrix Yanma hissi verme-ateşi kontrol etme

Toprak Natureadora Diana Toprağı kontrol

Hava Airamond Benjamin Havayı kontrol

Su Boğan Yürek Alistar Suyu kontrol

Karanlık Gece göz Felix Etrafı insanlara karanlık gösterme

Lanet Gün emici Lee Uğursuzluk gönderme

Gerçek Dilçözen Aro Gerçeği söyletme

Ses Ses perisi Sena Duyma engelleme-yanıltma

Ruh Ruh savaşçısıSantiago Ruhu ele geçirme

Taş Stapanamara Dazy Taş kesme-taş kontrol etme

Büyü Büyücü Karamisha Büyü-iksir yapma

Yetenek Güç Yutan Cirius Güçleri yok etme



TESLİM

Kesinlikle, kesinlikle açmayacaktım. Ne olursa olsun, Heidi’ nin güçleri ne kadar fazla olursa olsun, ona yenilmeyecektim. Tamam, belki geri dönülmez bir hata yapmıştım ama bunu mutlaka affettirecektim. Hem Lazy, Dazy’ yi ispiyonlamaması için uyarmamış mıydı? Ama sonuçta Dazy’nin güçleri çok daha fazla. Onu ciddiye almamış olmalıydı. Belki de Lazy şu anda taş halindeydi… Belki de..! Gerisini düşünmeden kendimi güvenceye almalıydım. Bugün buradan kurtulabilirsem Karamisha’ yı ikna edip zindanımın çevresine güç geçirmez büyü yaptırmalıydım. Tabi kurtulabilirsem… Öyle büyük bir korku duyuyordum ki, kendimi koruma içgüdüsüyle ateşi çağırmış olmalıydım. Avuçlarım yanıyordu. Her an hazırdım. Ve en iyisinin kapıyı açıp savaşmak olduğuna karar verdim ve… Ve-

Karşımda duruyordu. Bu kez, gözlerinde şaşkınlık vardı. Öyle derindi ki gözleri… Saatlerce bakabilirdim. Bıkmadan… Konuşmadan… Ve sonra kendime geldim. Bunu yapmamalıydım. Yapmayacaktım. Gözlerimi çok zor da olsa gözlerinden kaçırdım ve “Ne vardı?” diye sordum. Sorumun saçmalığının farkındaydım. Ama konuşmam gerekiyordu. Eğer susarsam… Teslim olabilirdim. Ona… Gözlerine… Bedenine, aşkına teslim olabilirdim. “Şeyy,” dedi. Yüzüne soran gözlerle baktım. Bu biraz da şüpheci bir bakıştı.

“Adım Justen*.”Ah Justen… Çok güzel…

“Bellatrix.” Dedim sert bir sesle. On beş dakika önceki davranışlarıma hiç uymuyordu ses tonum. Nitekim insanın yüzünde de, umduğunu bulamamış bir ifade vardı.

“Şeyy…” dedi yine. “Ben karşı evde oturuyorum. Düşünmüştüm de… Yani tabi istersen… Belki… Tanışırız diye…” Sonunda lafını bitirmişti. Bocalarken bile müthiş etkileyici görünüyordu. Arkasından geçen kızların büyük bir kıskançlıkla iç çektiğini duydum. Yüzüne baktım. Arzusunu saklamaya çalışır bir ifadeyle karşılaştım. Yana çekilip içeri girmesi için yol açtım. Bunu neden yaptığımı bilmiyordum ama biri görürse neler olabileceğini biliyordum. Salonun ortasında dikiliyordu. Aslında evimin insanlarınkinden bir farkı yoktu. Fark edilmemeye çok özen gösterdiğim için, garipsemeyeceğini düşünmüştüm. Garipsemeyeceğini düşünmüştüm. Sonra; orada, onun yüzüne anlamsız anlamsız bakarak, kapıyı açık tutup dikildiğimi fark ettim ve kapıyı kapatıp oturdum. Ona da aynısını yapmasını sert bir yüz ifadesiyle belli ettim.

“Bellatrix’ di değil mi?” diye sordu. Sadece konuşmuş olmak için.

“Evet. Hafızanın bu kadar zayıf olduğunu düşünmemiştim. Daha yeni söyledim.” Bunu neden yaptığımı bilmiyordum. Belki de böylece ona olan zaafımı yok edebilirim diye düşünüyordum.

“Her komşuna gider misin?” diye sordum. Onun canını yakmak için yer arıyordum.

“Hayır.” dedi. Gerekli özgüveni bulmuş gibiydi. Muzip muzip sırıtıyordu. Aman tanrım!

“Aslında sen, benim için diğerlerinden çok daha ilgi çekici bir komşu oldun.” Ne sanıyordu bu? Çocuk oyuncağı mı? Ne yani? Üçüncü sınıftaymışız gibi bana asılıyor muydu? Durumun ciddiyetinden bu kadar mı habersizdi? Sırıtışı solmuştu.

“Yani… Tanışmak istedim. İyi anlaşırız diye düşündü. Tabi sen de istersen…” Ne vardı bu kadar etkileyici olacak? Sadece bir insan işte. Onu şu an öldürmem lazım. Ama olmuyor işte. Kapıyı açmadan önce avcumu yakan ateş, bir daha gelmemecesine kaybolmuş, yerini hoş bir karıncalanma almıştı.

“Pekâlâ. Dedim. Sanırım bir sakıncası yok.” Muzipçe sırıtışı eski yerini alırken, koltuğuna iyice yerleşti. Ve konuşmaya başladı.

“Dediğim gibi, adım Justen Riddle. Harvard’ dayım. Astronomi. Sen okuyor musun?”

“Hayır.”

“Bitirdin mi, bıraktın mı?”

“ Hiç başlamadım ki…”

“Efendim?”

“Bitirdim. Kimya Mühendisliği. Ama o sektörde çalışmıyorum.”

“Ne yapıyorsun peki? İş olarak yani. Nerede çalışıyorsun?”

“Boş ver. Aslında senin tarzında çalışmıyorum da denebilir.”

“Çok gizemli birisin. Ama bir gün seni çözeceğim.”

“O günün, olabildiğince geç olmasını dilerim. İnan böylesi daha iyi.” Dedim ve gözlerinin içine bakıp ona ilk kez gülümsedim.

Kızarmıştı. Evet. Gerçekten utanmıştı ve aynı zamanda da sırıtışını saklamaya çalışıyordu. Gözleri, halı desenimde sabitlenmişti.

Yıllar sonra ilk kez ben de utandığımı hissettim. Aslında, tam olarak utanç değil. Konuşmaya başladığımızdan beri saklamaya çalıştığım bir duygu. Bu, sanırım,

“Kahve içer misin?” Teklif benden gelmişti. Bu, onu daha çok mutlu etti.

“Olur.” Dedi. “Yardım etmeme gerek var mı?” Gülüşümü bastırmaya çalıştım ama başarılı olamadım. Sırıtarak başımı hayır anlamında salladım ve mutfağa gittim.

Su kaynatmak, benim için aşırı derecede kolaydı. Saniyenin onda birinde halledebilirdim ama bu çok dikkat çekerdi, tabi ki.

Ufak kıvılcımlar göndererek suyu ısıtmaya başladım. Bu sırada düşünüyordum. Değer miydi? En fazla birkaç on yıl daha yaşayacak bir insan için ordumu tehlikeye atmak? Ben, Lazy, Diana, Santiago, Minerva… Hiçbirinden vazgeçmek istemiyordum. Fakat be yazık ki, her ne kadar yeni tanışmış olsak da, bir seçim gerektiğinin farkındaydım.

Evet. Onunla yeni tanışmıştık. Ne kadar zor olabilirdi ki? Neredeyse seksen yıllık arkadaşlarımdan ayrılmaktan zor mu olacaktı? Buna kesinlikle bir son vermeliydim. Zaten ben yapmazsam, Heidi yapacaktı. Madem onu bu kadar seviyordum, kendimle birlikte ateşe sürükleyemezdim.

Suyun yeterince ısındığını fark edip kahveleri aldım. Adımlarımı oldukça yavaş atıyordum. Karar anı gelmişti. Justen’ i de, yani sevdiğim adamı da, kendimle beraber ateşe sürükleyemezdim. Salona girdim. Kalkıp yanıma geldi. Kahvelerden birini almaya çalışırken, eli bir anlığına elime deydi ve fincanı düşürdüm.

Fincan kırılırken yüzüme baktı. Elinin bana doğru uzandığını gördüm. Gözlerindeki şaşkınlığı beklentili ve sorgulayıcı bir ifade almıştı. Eli artık elimi tutmak için şekillenmişti. Son kez gözlerine baktım ve elini tuttum. Kararımı vermiştim. Bugün, yarın ve sonsuza kadar, bu gözlere baktıkça, seçimimden vazgeçmeyecektim. Bedeli ne olursa olsun.



Justen: Bu karakterin Justen Bieber’ la hiçbir ilgisi yok. Sadece ismi seviyorum. Ayrıca gerçek hayatta da kimseyi karşılamıyor. Umarım beğenirsiniz..

cnm bnm süper olmuş ya nası bişeysin sen ya ! ? çok muhteşem yazıyosun...!
devamını bekliyoruz..Süpersin

woww süper olmuş canım bizden vazgeçtiğin anlamına mı gelior bu ama bence doğru seçim..

Sen de süpersin Dilaracım Teşekkür ederim.. Mehtapçım merak etme bu sizden vazgeçtiğim anlamına gelmiyo.. Bekle ve gör ama ben seni biraz kötü karakter yapmışım sanırım ya..

Ammman Tanrım! Niye daha önce okumadımm geç kaldığım için defvalarca ve sonsuza dek özür diliyorumm


Hikaye harika


Sen daha da harikasınn

Justen ismi de güzel

harika ötesiydii



yeni bölümü istiyorummm

bende

Beğenmenize sevindim kızlar.. Üçüncü bölümünü yarın koyarım heralde ama bugün pek vaktim yok.. Eh, biraz geç kaldın Leyla ama napalım artık Yok canım yok okuman yeterli benim için.. Sizinkilerin de yeni bölümlerini bekliyorum. Bi de Dilara, Diana ismini sevdin mi canım ya?? Herkese kendi ismine yakın bi isim koymak istedim ama beğenmediysen değişrirebilirim..

yok cnm ya ismime bayıldım Çok güzel bi seçim yapmışsın

Beğenmene sevindim canım..

İlk yorum


Süperdi cnm

Harika ötesiydi yeni bölümü beklemeye başladım bile

Ay sen daha yeni açmadın mı güzelim ne çabuk yazdınn Neyse beğenmene sevindimm

Benim hızımı bilmiyosun daha bne çok çabuk okuyorum kitabım olursa günde bi 300 sayfa okurum yani senin hikayen de kitap gibi güzel olunca çabucak okudum ama bence biraz daha heyecan kat

Evet de bu ilk bölümler pek heycan yok.. Onu yazmadan düşünücektin. Neyse evet bunu dikkate alıcam

yeni bölüm ne zamanaaaaaaaaaa

Ohooo dur bakalım tüm okuyucu kitlemin okuması lazım. Yani Mehtap Dilara ve sen tüm yorumları aliim ondan soora

tmm

çk gzl bişi olmş çk beğendm...

lütfn devamınıda koy

Ya arkadaşlar ben şu anda hikayeme devam etmiyorum. Uzun zamandır yani. Yeni bi hikayem var. Şimdi ımm bunun devamı çk daha güzel olucak bi kaç bölümü var şuan elimde. Ama aslında şu an yeni hikayemi koymayı planlıyodum. Sizce bunu bitirmeli miyim? Yoksa bunu silip diğerini yazıcam çünkü. Yorumlarınızı bekliyorum..