Aşk Ve Ölüm

İlk önce LeyLa'nın ki(Leyla_Lautner)..(zaten forumda var ama ben kendi konumda da payLaşmak istedim)


1. Bölüm
NELER OLUYOR?

Belki de saat gecenin biriydi. Ama umrumda değildi çünkü Taylor ile vakit çok çabuk geçiyordu. Onunla konuşmayı seviyorum. Ama şu an konumuz neydi bilmiyorum. Haklı olarak bir sebebim vardı. Taylor'u seyrediyordum. Onun simsiyah gözlerine dalıp gidiyorum. Gözlerinde kendimi buluyorum. Sanki gözleri bana açılmış ayrı bir dünya gibiydi. Birden konuşmayı kesti ve gülmeye başladı. Komik olan neydi ki?! -Taylor. Neden bana öyle bakıp gülüyorsun?
-En son ne dedim ?
-Hmm... Şey demiştin.....
-Ne oldu çok dalgınsın?
-Senin gözlerine dalıp kalmışım... Öyle güzel simsiyah gözlerin var ki! Bir kez baktığımda başka bir şeye odaklanmam mümkün olmuyor. Özür dilerim.
Tekrar gözlerine baktım tam yine dalacaktım ki dudaklarıma bir öpücük kondurdu.
-Saat çok geç meleğim. Hadi uyu artık, dedi. Bana hep ''meleğim'' derdi.
**********

Sabahın ilk ışıkları beni uyandırdı. Kalktım ve uzun uzun esnedim. Tam Taylor'u uyandırıyım diyecektim ki... Çoktan uyanmış olduğunu farkettim. Tabii ya o benim kadar tembel ve uyuşuk değil. Daha fazla oyalanmadan kalktım ve en sevdiğim kotumu giydim. Üstüne de uzun kollu bir t-shirt ve Taylor'umun aldığı kazağı giydim. Bu kazağa bayılıyordum! Ne de olsa Taylor almıştı. O nun aldığı her şeye baylıyordum zaten! Bazen beni kendimden de daha iyi tanıdığını düşünüyordum. Aynanın karşısında süslenmeyi bıraktım ve aşağı kahvaltıyı hazırlamaya gittim. O an hayretlerim şaştı. Dün geceden kalmış olan bulaşıklar yıkanmış, tüm ev temizlenmiş ve masamızda müthiş bir kahvaltı vardı. Ah Taylor! O olmasa tüm günümü evin temizliğiyle geçirirdim. Kim bilir ne kadar yorulmuş ve bunları yapmak için ne kadar erken kalkmıştır. Ama tabii nasıl unuturum o benim kurt-adamımdı. En fazla yarım saatini almıştır.Ben bunları düşünürken biri elleri ile gözlerimi kapattı ve beni kendine çekip öptü. -Bil bakalım ben kimim?!
-Umm... Bir düşüneyim... Ateş kadar sıcak ellerin ve güneş kadar sıcak dudakların var. Az önce beni öptüğünde nefes almayı unuttum. Bunları yapabilecek tek bir kişi var. Benim kurt-adamım!
-Evet doğru bildin kurt-kız! Sürprizimi beğendin mi meleğim?
-Sana ne kadar teşekkür etsem azdır. Bennim bir günlük işimi bitirdin.
-Senin mutlu olman benim için en büyük ödüldür meleğim, dedi ve elimden tuttu. Masaya oturduk ve kahvaltı etmeye başladık.
-Yemekler nefis olmuş Taylor! Bir kurt-adamın böyle nefiss yemekler yapabileceğini hiç bilmiyordum!
-Bugüne kadar bende bilmiyordum!
Aslında bunları nezaketen söylememiştim. Yemekler nefisti. Hatta hayatımda yediğim en güzel yemeklerdi!!

Kahvaltıyı bitirdik. Sofrayı birlikte topladık. Aslında ben iki tabak götürene kadar Taylor herşeyi bitirmişti bile. Taylor'u televizyonun başına oturttum ve en sevdiğim işi yapmaya başladım: Bulaşık yıkamak. Bulaşıkları yıkamayı bitirmiştim ki aklıma bir şey geldi. Taylor ömründe ilk defa mutfağa girmişti. Acaba özle bir gün müydü? Koştum ve takvime baktım. Taylor'un bana mühürlendiği gün değildi, nişanlandığımız gün de değildi. Doğum günü geçen aydı zaten . Her neyse saçmalıyordum sanırım. Gittim ve Taylor'un yanına oturdum.
-Sanırım bugün benim tembellik günüm. Yaşasınn!
-Aslında pek değil. Sam ve Emily bizi evlerine çağırdılar. Emily seni çok özlemiş.
-Ay ne güzel bir fikir bende Emily'yi çok özledim.
- Tamam meleğim o zaman sen çantana benim kıyafetlerimi koy da hemen gidelim bizi bekliyorlardır.
-Tamam canım.
Yukarı çıktım ve Taylor'un kıyafetlerini çantama koydum. Aynaya baktım ve saçlarımı biraz düzelttim. Son günlerde biraz fazla süslü olmuştum sanırım. Aşağı indiğimde Taylor kurda dönüşmüş beni bekliyordu. Çantayı sıkıca tuttum ve Taylor'un sırtına bindim. Kurtken bile çok tatlıydı. ''Hazır mısın?'' der gibi bir bakış attı ve bende ''Evet cnm hadi gidelim'' dedim. İşte başlıyordu. Gözlerimi kapattım. Rüzgar saçımı okşuyordu diyemezdim çünkü çok hızlıydık. Ama yine de bu hissi seviyordum. Sanki uçuyordum. Birkaç dakikada Emily ve Sam'in evine geldik. Taylor'a çantayı verdim ve ormanın içine doğru giyinmeye gitti. Emily ile birbirimize sarıldık. Onu çok özlemişim.
-Hoşgeldin Leyla seni ne kadar özlediğimi tahmin bile edemezsin!
-Bende seni çok özledim Emily inan Taylor sizin çağırdığınızı söylediği an fırladım!
Sam de Taylor ile konuşmuşlardı. Gülerek bize bakıyorlardı. Sam
-Öhöm öhöm... Bayanlar unuttuysanız biz de burdayız! Hoşgeldin!
-Hoşbulduk Sam! Sizi görmek ne güzel!
İçeri girdik.
-MmMmMmmm.... Emily... Yine enfes kurabiyelerinden yapmışsın!
-Evet canım ama Sam hepsini yedii !
-Öyle olsun Sam beni Emily' nin kurabiyelerinden mahrum bırakıyorsun!!
Sohbetimiz çok güzel devam ediyordu. Zaten bir başladık mı bir daha zor dururuz biz. Birden bire Taylor'un telefonu çaldı. Arayana baktı ve hemen diğer odaya konuşmaya gitti. Benden bir şey saklıyordu !! Hayır bu olamaz ... Daha ben yeni düşünmeye başlamışken Taylor girdi ve Sam ile bakıştı.
-Hadi bakalım gidiyoruz, dedi . Ben daha ne olduğunu anlamadan Sam ve Emily kıyafetlerini aldılar ve kurt formuna dönüştüler. Taylor da beni kucağına aldı ve hızlıca evden çıktık. Sam ve Emily önde, biz biraz gerilerinde evimize gidiyorduk.
-Taylor! Neler oluyor korkuyorum!
- Korkacak bir şey yok meleğim...

Ona güveniyorum ama yine de endişelydim. Eve geldik ve Taylor beni kucağından indirip elimi tuttu.
-Sam ve Emily nerdeler. Neler oluyor Taylor?
- Bilmiyorum meleğim hadi eve bakalım belki ordalardır.
Evin her odasını hatta bodrumunu bile tek tek dolaşıp onları aradım. Bir tek arka bahçe kalmıştı . Taylor'un elini sıkıca tuttum ve arka bahçemizin kapısını açtım.
-OLAMAZ!



Bu da benimkiii!

(daniel taylor'ın ikinci adı) DOST Robert ve Daniel uzun süredir arkadaşLardı.Çok iyi anLaşıyorLardı,neredeyse dünya'nın en iyi arkadaşLarı gibiydiLer.Tek fark,biri vampir diğeri ise kurtadamdı..Onlar birçok efsaneye karşı çıkmışlardı.Düşman oLmaLarı gerekirken kardeş gibi oLmuşLardı.Aslında bu insanLık için tehLikeLi oLabiLirdi.Bir vampir ve kurtadam insanlığın sonunu getirebiLirLerdi.Ama onLarın böyLe bir niyeti yoktu. AŞK (daniel anLatıyo) Karşımdaki kız..Anlayamıyordum...Çok zordu.Hiç böyle bir durumlar karşılaşmamıştım.Kendimi bir boşLuğun içinde gibi hissediyordum.Duygularım birbirine karışmıştı.Heyecan,şaşkınlık,mutluluk,sevinç...Ama sanırım en çok heyecan ağır basıyordu. Hiç bu kadar güzel biri görmemiştim.Aslında beni çeken şey sadece güzelliği değildi.Onda ayrı bir şey vardı.Anlamadığım ve hiçbir zaman anlayamayacağım birşey.. Orada,nehrin kıyısında donup kalmış,o masum kızı seyrediyordum.Kız da okyanus gibi masmavi gözleriyle bana bakıyordu. -Buyrun,bir şey mi var? Diye sordu melek gibi ama biraz da soğuk sesiyle. Hayatımda duyduğum en güzel sesti ama hemen anlamıştım.O bir vampirdi.Hayal kurmaya başladım.Bir vampir ve kutadam evLenirse neLer oLurdu...Tam en heyecanlı bölüme gelmişken güzeller güzeli kız ayağa kalktı ve cevap bekleyen bir yüz ifadesiyle bana baktı. En azından bir kelime söylemek zorunda olduğumun farkına vardım. -Aslında...Yani merak ettim sadece.Adın ne acaba? -Sarah dedi masumca.Sizin? -D-d-d DanieL dedim kekeleyerek. -Neden sordun? -Merak diye cevap verdim.Kısa ve saçma bir cevaptı.Ama kızın yüzüne ben sana aşık oLdum diyemezdim ki..Bir dakika..Ben aşık mı oLmuştum??

[/size]

benimkini de paylaştığın için teşekkürler gelelim seninkineee

muhteşem ötesi olmuş cnm nedenini söyliyim

burda daniel taylor oluyo taylor da benim mührüm oluyo orda taylorun başkasına mühürlenmesi beni ağlattı okurken o derece etkileyici yazmışsın ama ikinci bölümü biraz uzun yaz

tmm cnm zaten uzun yazcam.. da bugün pek vaktim oLmadı o yüzden.. beğendiğine sevindim çook saoL cnm

tahmin ettim cnm hele bide uzununu okuyunca gözyaşlarına boğulcam sanırım

ama iLerLeyen böLümLerde (tabi daha beğenen oLursa iLerLiycek) o kızı boğmak istiyceksin çünkü o kız danieL'ı (tayLor'ı) öLdürmek istiycek

ben zaten o kızı boğma planlarına başladım

cnm yapma böleee bak gözlerim dolduu

cnm ben çıkıyorum yha maLesef.. yrn görüşürüz bye tayLor'Lı rüyaLar..inş.bende rob'u görürüm...

aaa daniel asık olmus cok cok güzel cnm hikaynin dewamını bekliorum x)

beğendiğine çok çok sevindim cnm devamını yazınca koyucam hmn

DOĞRU (rob anLatıyo)

Evet,doğru aşık oLmuştu.En yakın arkadaşım aşık oLmuştu.En az onun kadar heyecanLıydım.Onun akLını okuyabiLmem büyük bir şanstı,ona çok uzaktım ama aşık oLduğunu anLayabiLiyordum.Kız gerçekten güzeLdi..Ama nedense onu bir türLü sevemiyordum.BeLki fazLa tanımadığım içindi...Daniel seviyorsa bende sevmek zorundayım gibi geLiyordu.Bu yüzden eLimden geLeni yapacaktım.Üzülmemesi gerekiyordu.Bikaç gün önce babasını kaybetmişti ve annesi zaten 2 yaşından beri kayıptı.Onu üzmeyecektim.Bundan emindim.

ÇARESİZLİK (rob)

Çok acı duyuyordum.Sarah iyi bir kıza benziyordu fakat sanki içinde şeytan gibi bir kişiLik vardı.Herkesin akLını okuyamıyordum.Bazı arkadaşLarımın veya bazı insanLarın..Sarah'ın akLını da okuyamıyordum.Bunun bana herkesin akLını okuyamadığım için garip geLmemesi gerekiyordu ama garip geLiyordu işte..Sarah da,onun hareketleri de,akLı da bana garip geLiyordu.Ayrıca kızın yanındayken acı çekiyordum.Nedenini biLmiyordum fakat Daniel'a zarar verecek gibi hissediyordum.
-Meraba robert,tanıştığımıza gerçekten çok memnun oLdum.Çok iyi birine benziyorsun.
Sonraki cümLeyi duymamış olmak için neler vermezdim...'' İlk görüşte Daniel'la birbirimize aşık oLduk'' demişti.Bunu biLiyordum asLında.Üzüldüğüm şey; hemen sarah'ın Daniel'ı sevmediğini anLadım.Buna karşı DanieL sarah'a öyLe bir bakıyorduki...Gözlerinin içine daLıp gidiyordu.Bir rüyada gibiydi..Bir masaLda ya da..Ama uyanması gerekiyordu...Bir an ona söyLesem mi diye düşündüm.Ama kendime söz vermiştim.Onu üzmeyecektim.Zaten bana inanmazdı..Çaresizdim ve bu en nefret ettiğim durumdu.ÇaresizLik..Bu sözcük bi an beynimin içinde yankıLandı ve daha fazLa geçmeden cevap verdim.
-Sizin adınıza gerçekten çok sevindim.Umarım çok güzeL bir hayatınız oLur.Daniel'ı hiç böyLe görmemiştim.Gerçekten çok mutLu.OLmasını istediğim şey de buydu zaten dedim ve güLümsedim.Bunu söyLedikten sonra DanieL derin bir iç çekti.Ardından Sarah'ın eLini tutup ''Seni çok seviyorum'' dedi.Sarah ta kısa ve yapmacık şekiLde ''bende'' dedi.Bu acımasız manzaraya daha fazLa katLanamazdım...

NE OLUYORDU? (danieL)

Sarah'ın yanından ayrıLdıktan sonra eve gitmiştim.TeLevizyon açıktı ama hangi kanaLı izLediğimi biLe biLmiyordum.Sadece düşünüyordum.Rob neden öyLe davranmıştı? Kıskanmış oLamazdı heraLde..Tabi ki oLamazdı çünkü o zaten Angel'ı seviyordu..Hemde deLiLer gibi..Tabi Angel'da onu çok seviordu (angeL=robward_krisella) Fakat şimdi yanında değiLdi..UzakLarda,tehLikede oLan vampir aiLesinin yanındaydı.Ama onu çok özLediğinden emindim.BunLarı düşünmeyi bırakıp tekrar oLaya döndüm.Neden öyLe yapmıştı? AnLamak zordu..Daha fazLa dayanamıyacaktım.Rob'u buLmak için teLevizyonu kapatıp evden çıktım.Ormana doğru koşmaya başLadım ve çok geçmeden rob önüme çıktı.AkLımı okumuş ve onu görmek istediğimi anLamıştı.Konuşmaya başLadı..
-Seni bu kadar üzmek ve saçma şeyLer düşünmeni sağLamak istemezdim.Angel'ın tehLikede oLduğunu hissettim sadece..BiLiyorsun konu AngeL oLunca dayanmak zor oLuyor.Özür diLerim..
-Bende özür diLerim.Bir an Angel'ı unutup bizi kıskandığını düşündüğüm için.Saçmaydı.Ben Sarah'nın yanına gitmek istiyorum.
-Tamam.dedim sadece.Yine o şeytan kızın yanına gidecekti.SinirLenmiştim ama beLLi etmedim.

ÖLÜM (SARAH anLatıyo)

Yine yanıma geLdi sümsük çocuk.Çok iticiydi.Ondan nefret ediyordum ve onu aşırı şekiLde öLdürmek istiyordum.Ama pLanım ona yakLaşmak ve sonra öLdürmekti.ÖzeLLikLe o kendini bişey sanan vampire DANIEL ÖLDÜ demek çok güzeL oLurdu.OLacaktı.

-HoşgeLdin aşkım.Seni tahmin değiL tahamüL biLe edemeyeceğin kadar çok özLedim.Yanımda oLman beni çok mutLu ediiyor.Asla gitme..Asla....
dedim.Aslında düşünceLerim tam tersiydi.

-Senin gibi meLek bir kızı bırakmaya niyetim yok merak etme.Sen benim herşeyimsin.Seni hayatımdaki herşeyden daha çok seviyorum.Hep yanında oLacağım.Senin istediğin gibi..

Aman ne güzeL.Hep benim yanımda..Kabus gibi..
GüLümsedim ve kafamı köpek gibi kokan sümsüğün omzuna yasLadım.Şundan bir kurtuLursam çok iyi oLacaktı.Ama onu parmağımda oynatıp karşımdaki saf aşık modundaki çocuğu izLemek beni eğLendiriyordu.ÖLüm,kan ve eğLence bir arada.En güzeLi de çok yakında öLecek oLması...


YorumLarınızı bekLiyorum..eğer beğenirseniz devam ederim...

süper bi bölüm olmuş cnm çok beğendim gerçekten de o sarah hele bi tayloruma yaklaşsınn hele bi yaklaşsın ben gösteririm onaaa

wow değişikk...

aaay demek bende varım (sanki bilmiomusum gibi ) cok güzel olmus cnm banada yer verdiğin için sölemiorum ama gercekten cok sewindim cokta güzel olmus gercekten leyla ve sen ii yazıorsunuz

teşekkür ederim

ya begendinize coook sevindimm.gercekten beni cok mutlu ettiniz..ben devamini yaziyorum ama su an bilgisayarim tamirde oldugu icin koyamiycam pfff.neyse umarm yarin tamirden gelir (

saol dilara çok güzel olmuş

çok gzl olmuş cnm

beğendiğinize sevindim

İNANILMAZ (danieL)

İnanıLmazdı..Aşık oLmuştum ve aşık oLduğum kız omzumda gözLerini kapatmış,dinLeniyordu.Uyuyordu demeyi çok isterdim ama o bir vampir oLduğu için uyuyamazdı.Onu rahatsız etmek istemedim.2 gündür hiç uyumadığım için çok uykum vardı.Kafamı onun saçLarına yasLayıp rüyamda Sarah'ı görmeyi diLeyerek uykuya daLdım.
Sabah oLduğunda yanımda yoktu.Bir an gitti diye tereddüt ettim ama ayağa kaLktığımda tam karşımda durduğunu fark ettim.Günaydın diyecektim ama bu kadar güzeL bi kızın yanında basit bir sözcük kaLır gibi geLdi.Pencerden geLen Güneş ışığında parLayan tenine ve buna uyum sağLayan masmavi gözLerine baktım.NasıL bu kadar etkiLeyici oLabiLiyordu?ŞaşkınLık içinde kusursuz suratına baktım.
-Günaydın canım.Ama suratımda bir garipLik mi var?
-Günaydın.Evet,suratında çok büyük bir garipLik var.Çok güzeL oLması..
-Hmm.TeşekkürLer.BöyLe düşündüğüne sevindim ama şaşırmadım.Bütün vampirLer güzeLdir...
-GüLdüm ve gözLerim kahvaLtı masasına kaydı.Benim için mi? Diye sordum.AsLında saçmaydı,o yemek yemediğine ve evde sadece ikimiz oLduğuna göre tabiki benim içindi.
-Evet aşkım.Kendi eLLerimLe hazırLadım.Umarım beğenirsin.
-Beğeneceğime emin oLabiLirsin.Dedim ve masaya oturdum.Aslında tadı pek güzeL değiLdi.Ama Sarah yaptığı için bana dünyanın en güzeL kahvaLtısı gibi geLiyordu.Hepsini yedim ve ardından;
-En az senin kadar harika oLmuş dedim.Sonra da yanına gidip sarıLdım.Sanki suratında iğreniyormuş gibi bir ifade oLuştu.Ama hemen akLımdan bu düşünceyi uzakLaştırdım.Beni bu kadar çok seven biri nasıL benden iğrenebiLirdi ki?
-Evde oLmak pek bana göre değiL.Biraz hava aLmaLıyım.Yani aLmaLıyız aşkım.OLur mu? dedim çünkü evdeki hava beni boğuyordu.
-Tabiki hayatım,herşeyim dedi ve eLimi tuttu.
ELi eLime deyince irkiLdim.Biraz fazLa soğuktu.Ama fark ettirmedim.Hemen koşarak ormana doğru gittik.

BİTTİ (Rob)

Ormanda onLarı eLeLe ve Sarah'ın suratını nefretLe doLu bir şekiLde görünce,bedenime iğneLer batmaya başLadı.En iyi arkadaşım resmen deLiLer gibi aşıktı ve şu aptaL kız ona nefretLe bakıyordu.YanLarına gidip,
-DanieL,biraz konuşabiLir miyiz? Dedim.Dayanamıyordum,onun acı çekeceğini biLiyordum çünkü.Ve buna dayanamıyordum..
-Tabi dedi ve Sarah'ın yanından uzakLaştı.Sarah'ın rahatLayıp derin bir nefes aLdığını duyduğuma yemin edebiLirdim ama konuya döndüm.
-Sarah.DiyebiLdim sadece..
-Evet,Sarah.Ne oLmuş aşkıma? dedi.SıkıLmaya,üzüLmeye,öfkeLenmeye ve en çok ta acı çekmeye başLadım.''Aşkım''mış.O nefret doLu yapmacık kıza aşkım diyordu.
-Bak,dayanamıyorum tamam mı?Sarah seni sevmiyor.Hatta senden nefret ediyor.BiLiyorum çok çabuk geLişti herşey,ama inan bana.Beni 14,onu ise 1 haftadır tanıyorsun.Ne oLmasını bekLiyordun ki? Bana inanıyorsun değiL mi? Yine o acı başLadı.Ama rahatLamıştım.
-Sen deLirdin mi? Tam bir saLaksın!.Arkadaşız sanmıştım,ama düşmanmışız! Bak,ben onu seviyorum.O da beni seviyor! Hem de çok!! Şimdi sen onun beni öLdürmek istediğini faLan da söyLersin!!
-Evet,doğru anLamışsın.Seni öLdürmek istiyor! Ben sana neden yaLan söyLiyim ki??
-Bitti! AnLıyormusun? Bit-ti!.Arkadaş faLan değiLiz artık.Git burdan!Çok uzakLara git! Bir daha da asLa dönme!
Koştum.Sadece koştum.Nereye gittiğimi biLmeden iLerLedim.Sanırım sonsuz hayatımda yaşayacağım en kötü şeydi.En kötü duygu,en kötü anı...Kendimi öLmüş gibi hissediyordum.Aynı zamanda cehennemde gibi.Yanıyordum sanki.İlk defa böyLe birşey hissetmiştim.Bu kadar soğukken yanma duygusu garip geLmişti.Ama birşey düşünmek istemiyordum.Çok hızLıydım ve sanırım şimdi nereye gittiğimi anLayabiLiyordum.Angel'ın yanına...

NEDEN?(DanieL)

NasıL yani? Şaka faLan mıydı bu? Çok kötü bir şaka.Hayır hayır,şaka faLan değiLdi.BeLki de bir kabustu.Yok,kabus ta değiLdi.Sanırım bu oLayı gerçekten yaşamıştım.Bu kadar acı verici oLaydan sonra bir de en yakın arkadaşımı kaybetmiştim.Ama onun hatasıydı.Ne yapmaya çaLışıyordu? Demekki benim mutLu oLmamdan yana değiLdi.14 yıLdır benim kötüLüğümü düşünüyordu.O,artık benim düşmanımdı.Nerde oLduğu,ne yaptığı umrumda değiLdi.Düşman keLimesinin anLamını arkadaş dediğim kişiden öğrenmiştim.AkLımda tek bir soru vardı.Neden? Neden böyLe oLmuştu? Neden onu kaybetmiştim? Neden bana böyLe bir kötüLük yapmıştı? Neden? Sadece Neden? Sarah beni kesinLikLe seviyordu.Bundan hiç oLmadığım kadar emindim.Ama arkadaşım,yani düşmanım da söyLedikLerinden hiç oLmadığı kadar emin görünüyordu.Kafam çok karışıktı.Ama kararımı çoktan vermiştim.Hayatımın aşkıyLa yaşayacaktım.HerşeyimLe..ELimde anahtar vardı.Evin kapısını açıp biraz daha düşünmek için uzanmaya karar verdim.Evde bir ses yoktu.Ama birden başLadı.AğLama sesi..Sarah ağLıyordu! Daha önce bir vampiri ağLarken görmemiştim.Ya da aşık oLduğum birini..Hemen yanına gittim.SarıLdım.
-Ondan kurtuLduk,mutLuyuz herşeyim.Artık doğru düzgün bi hayatımız var.Ben onun söyLedikLerine inanmadım.Neden ağLıyorsun ki?
-Ben seni bu kadar çok severken o pisLiğin söyLedikLeri,beni çok üzdü.Her ne kadar inanmasan da..Seni seviyorum ben.
-BiLiyorum,çok iyi biLiyorum.Her şey gerçekten çok çabuk geLişti.Bir haftada aşık oLdum ve en iyi arkadaşımı kaybettim.
-Seni çok iyi anLıyorum dedi ve bana biraz daha sıkı sarıLdı.GözyaşLarı kesiLmişti.En azından bunun için mutLuydum.SevgiLimin mutLu oLması beni de mutLu ediyordu.Onu unutmuştum.Çünkü yanımda canımdan çok sevdiğim kız duruyordu.Gerçekten çok sevdiğim...

Robward_Krisella diğer böLümde sen de oLucaksın bu arada

wowww yine harika ii yaptı rob'um sölemeliydi ımm demek benm yanıma gelior ha?:Dsüper cnmm

beğendiğine sevindim cnm.Senin yanına geLiyo evet.. Açıkçası yazarken çatLamazsam iyidir Yazınca koyarım...

süper olmuş cnmm

çok tşk.Ler cnm

MERAK (danieL yani tayLor)

Bu anın hiç bozuLmamasını,hep onun yanında kaLmayı diLerdim ama 10 dakikadır beni yiyip bitiren merak yüzünden öLmek üzereydim.Rob nereye gitmişti? Bu saçma oyundan bıkmıştım.O benim düşmanım oLabiLirdi ama onu umursamadığım doğru değiLdi.Sıkılmıştım.Uzun süre Sarah'ın gözLerine baktım.İşte bu beni herşeyden vazgeçirmeye yetiyordu.Onu başından yavaşça öptüm ve konuşmaya başLadım.
-Sence,yani Rob nereye gitmiştir?
-Beni üzen o süLüğü merak mı ediyorsun aşkım?Yoksa sende mi beni-
-Sakın söyLeme,seni seviyorum.Ve senin üzüLmen bana hayatta en çok acı veren şey.Fakat her ne kadar düşmanım da oLsa eskiden en iyi arkadaşımdı.Bu yüzden onun hakkında ''süLük'' keLimsesini kuLLanmasan daha iyi oLurdu.Ayrıca onu merak etmem yanLış birşey değiL aşkım.
-ÖyLe mi? Ben de seni merak etmiyorum dedi ve gitti.
Ne yani? En iyi arkadaşımdan sonra bir de aşkım mı gitmişti? Neyse,en azından o geLecekti ve benden vazgeçmeyecekti.Geri geLmeyecek oLan rob'tu.Onu buLmam gerekiyordu.GünLer sonra özgür kaLdım ve istediğim şeyi yaptım.Kurta dönüştüm.BöyLece daha hızLı koşabiLirdim,onu buLacaktım...

ANGEL (danieL)

Koşmak bana moraL verdi.Bu sefer gerçekten mutLuydum.Ama tabiki akLımda Sarah'ta vardı.Onun güzeL yüzünün etkisiyLe daha da mutLu oLuyordum.Ama Sarah'ı bırakıp rob'un nereye gittiğini düşünmeye çaLıştım.Etrafı kokLadım.Onun kokusu vardı heryerde.Demekki doğu yönünde gitmişti.Bunun tek ihtimaLi vardı o da Angel'ın yanına gitmiş oLmasıydı.Yıllardan sonra Angel'ı görmek garip oLacaktı.Yine de kararımı vermiştim.Artık rob'dan nefret ediyor oLsam biLe tüm bunLarın nedenini onunLa konuşmam gerekiyordu.Angel'ın evini gördüm.Daha hızLı koştum ve beyaz kapıyı çaLdım..

UMUT (daniel)

GüzeLLer güzeLi AngeL,kapıyı açtı.
-Merhaba Dan! Seni özLemişim.Ama bu özLem nedense bir anda yok oLdu.
-Merhaba Ang.Sanırım nedenini biLiyorum.İçeri girebiLi miyim?
-Tabi.dedi adı gibi meLek sesiyLe ve beni içeri aLdı.Girer girmez karşımdaki koLtukta oturan Rob'u gördüm.
-Merhaba Dan.HoşgeLdin. Yüzünde soğuk bir ifade vardı ama bekLediğimden sıcak bir karşıLamaydı.
-Merhaba,ben konuşmak için geLdim sadece.Yani kötü bir niyetim yok.Zaten akLımı okumuşsundur.
-Evet,benden nefret ettiğini de öğrendim.GüzeL düşünceLerin var.
-Hayır,sadece sinirLiyim ama bunLarı konuşmak için geLmedim ben.
-Doğru,akLındaki sorunun cevabını vermem gerekiyor.Bak,bana kızgın oLmanı anLayışLa karşıLıyorum.Kötü bir vampir oLmadığımı ve seni çok iyi bir dost oLarak gördüğümü biLiyorsun.Bu sadece eskisi için geçerLi değiL.HaLa geçerLi.Ve hep geçerLi oLacak.Ben sana sadece zaman vermek istiyorum.Çünkü zamanLa sen de anLayacaksın.Sarah,seni sevmiyor.
-Neden?? Neden böyLe düşünüyorsun?
-BöyLe düşünmüyorum.BöyLe görüyorum.O kız sana nefretLe bakıyor.Hiç senden iğrendiğinin faLan farkına varmadın mı sen? O seni öLdürmek istiyor.Çünkü böyLece eLine muhteşem güçLer geçebiLir,senden kurtuLabiLir,ve bir kurtadamı öLdürdüğü için sonsuza kadar tüm vampirLer,tabi biz hariç (bunu söyLerken Angel'ın yüzüne bakmıştı..) onunLa övünür.Bir kız vampir de hep bunu ister zaten.
-Hayır,yanLış,ben öyLe düşünmüyorum meseLa dedi heryeri aydınLatan güLümsemesiyLe AngeL.Ama bir bakımdan doğru,ben de hep biriLerinin benimLe gurur duymasını istemişimdir fakat birini öLdürerek değiL.İyi birşeyLer yaparak dedi ve tekrar güLümsedi.İşte ben de bir iyiLik yapıp sana Sarah konusunda yardımcı oLacağım.BöyLece anLayacaksın.Hem de çok koLay oLacak.Çünkü rob ve sen yokken bende yeni bir güç ortaya çıktı.BiriLerinin başkaLarı hakkındaki düşünceLerini o kişiye gösterebiLiyorum.Yani Sarah'ın senin hakkındaki düşünceLerini sana aktarıcağım.ÜzüLeceğini biLiyorum ama anLaman gerekiyor,senin tüm yaşamın boyunca mutsuz oLmanı istemiyorum dedi.
Yutkundum.Angel'ın buz mavisi gözLerine,beyaz tenine ve açık kumraL rengi saçLarına baktım.Vampir oLmak onu çok değiştirmişti.Göz rengine kadar..İnsanken de çok güzeLdi ama şimdi daha farkLıydı.Neyse,benim Sarah'ım..ona ne oLacaktı? Beni sevmiyordu.Bunu düşünürken kaLbime sivri okLar sapLanmaya başLadı ve bedenim yanıyor gibiydi.BeLki de bir umut vardı..

Robward_Krisella özeLLikLe senin yorumunu çok merak ediyorum

tabi yanLış anLamayın hepinizin yorumLarı bnm için çok değerLi.Sadece hikayede mehtap (robward_krisella) oLduğu için öyLe dedim yani ama onun yorumLarı da benim için çok değerLi yha neyse yorumLarınızı bekLiyorum